کتاب!

به دوستى میگفتم کاش بیشتر از یک بار به دنیا مى امدیم،من واقعا دلم میخواهد یک عمر مهندس باشم،یک عمر دایی باشم،یک عمر نقاش،یک عمر نویسنده،یک عمر گلخانه دار و...
اینکه به هرکارى ناخنک میزنم و نمیتوانم تا ته ته تهش بروم دیوانه ام میکند!
او گفت بهرحال واقعیت این است که ما فقط یک بار به دنیا مى اییم پس سعى کن جورى که دوست دارى زندگى کنى!
نشستم فکر کردم و دیدم که خیلى از محدودیت هارا ذهن مسموم خودمان برایمان ایجاد کرده،مثلا من فکر میکردم نمیشود که یک خانم دکتر بعد از برگشتن از مطب، روپوش و کفش هاى پاشنه بلندش را دربیاورد،بعد لباس کار و چکمه و دستکش بپوشد و با یک استکان چاى،توى گلخانه اش وسط کوهى از خاک و گلدان،چهار زانو بنشیند و هى گل قلمه بزند وهى کاکتوس هایش را بهم پیوند بزند و غنچه هایشان را بشمرد و کیف کند و مردم چپ چپ نگاهش نکنند!
فکر میکردم نمیشود که در آینده توى دفترم یک قفس قنارى داشته باشم و یک آکواریوم و یک عالمه کاکتوس که داداشم قلمه زده و من پرورش دادم!
خلاصه که خدا فقط یک بار فرصت زندگى کردن به ما داده و من فکر میکنم که تنها راه تجربه کردن زندگى هاى مختلف کتاب خواندن است!
چون فقط با کتاب خواندن است که میتوان یک بار بدنیا آمد ولى همزمان جنین شد،پیر شد،کور شد،گدا شد،پادشاه شد،هوو شد،معتاد شد،حیوان شد،دیوانه شد،قاتل شد،مقتول شد،عاشق شد،معشوق شد،نازا شد،خدا شد،بنده شد،مرد شد،زن شد و دنیا را جور دیگر و از زاویه اى دیگر دید!
خدارا شکر بابت خلق کتاب،درواقع بابت خلقِ نویسنده هایش!

تصمیم خیلی مهم امسالم

روزهای آخر بهمن را نشستم و قبل از تصمیم گیری برای سال جدید به اشتباهات سال گذشته ام فکر کردم.از بین اشتباهات بزرگ و کوچکی که یادآوریشان کامم را تلخ کرد،یکی را انتخاب کردم تا با شما به اشتراک بگذارم.چرا؟چون حدس میزنم اشتباه خیلی از ساکنین اینستاگرام باشد!
برای من تاوان این اشتباه از دست دادن بخش زیادی از دارایی ام بود!
مهمترین و گران ترین دارایی ام یعنی عمر محدودم که کاش میشد بدانم چند روز و ساعت و ثانیه از آن باقی مانده،آن وقت شاید کمی به آن حریص تر میشدم و صرف کارهای الکی و بی ارزش نمیکردمش!
مثال میزنم تا عمیق تر درک کنید!
گاهی اوقات،کاری که ما با وقت و عمرمان میکنیم مثل این است که همه چند میلیون پس اندازمان را مثلا آدامس بخریم!مسخره است نه؟
حالا ارزش چند میلیون پول کجا و ارزش چند میلیون ثانیه کجا!اصلا قابل مقایسه هست؟
چقدر کامم تلخ تر شد از نوشتن حقیقتی که تا بحال فقط توی مغزم میچرخید و حالا روی کاغذ و جلوی چشمم میبینمش!
با کش دادن مقدمه، بیشتر از این «وقت» تان را نمیگیرم
(تا اینجایش لازم بود تا متوجه اهمیت موضوع باشید!)
آن اشتباه بزرگ و جبران نشدنی چیزی نیست جز بالا و پائین کردن صفحات آدم های جورواجور در اینستاگرام!
صبر کنید و تا آخرش بخوانید.
نمی‌گویم همه،اما اکثر ما دقایق (و شاید ساعات) زیادی از روز را صرف نگاه کردن به تصاویر رنگارنگ صدها آدمی میکنیم که اصلا نمیشناسیمشان!
«صدها» و «نمیشناسیمشان» را با تاکید بخوانید!
صدها عکس و فیلم و لایو و استوری که روزانه در اینستاگرام میبینیم، غیر از برداشت بی وقفه از موجودی «بانک زمان»،متاسفانه ایرادات دیگری هم دارد!